- müptelâ
- (A.)[ ﻼﺘﺒﻡ ]uğramış, tutulmuş, yakalanmış.♦ müptelâ olmak tutulmak, yakalanmak, uğramak.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
müptelâ
Look at other dictionaries:
müptela — sf., Ar. mubtelā 1) Kötü alışkanlıklara düşkün, meraklı Kumara müptela. 2) Tutulmuş Vereme müptela. 3) Âşık, vurgun Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller müptela olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜPTELA — (Bak: Mübtel … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müptela olmak — alışmak, düşkün olmak, tutulmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
dûçâr — (F.) [ رﺎچد ] uğramış, yakalanmış, maruz kalmış. ♦ dûçâr etmek uğratmak, müptela etmek. ♦ dûçâr olmak uğramak, müptela olmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
düşmek — e, er 1) Yer çekiminin etkisiyle boşlukta, yukarıdan aşağıya inmek Havada uçan kuş vurulmuş gibi birdenbire sokağa düşüyor. R. N. Güntekin 2) den Durduğu, bulunduğu, tutunduğu yerden ayrılarak veya dayanağını, dengesini yitirerek yukarıdan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaçkın — is. 1) Bir yerden veya bir işten kaçmış kimse Doktor kaçkını nice manyaklar içinde, narsist kompleksine müptela olanlar sandığınızdan çoktur. H. Taner 2) İnsanlardan uzak duran, insan içine çıkmak istemeyen kimse Birleşik Sözler dayak kaçkını… … Çağatay Osmanlı Sözlük
giriftâr — (F.) [ رﺎﺘﻓﺮﮔ ] yakalanmış, tutulmuş, müptela … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
zede — (F.) [ ﻩدز ] 1. vurmuş, dövmüş. 2. vurulmuş, dövülmüş. 3. uğramış, müptela olmuş … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ese galmak — musallat olmak müptela olmak … Beypazari ağzindan sözcükler
